Λοιμώξεις

Ο διαβητικός ασθενής έχει σημαντικά αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων έναντι του υπόλοιπου πληθυσμού, ενώ υπάρχουν και λοιμώξεις που αφορούν αποκλειστικά τον διαβητικό ασθενή.

Ο λόγος είναι ότι ο διαβήτης προκαλεί διαταραχή του ανοσιακού συστήματος  του οργανισμού και αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για συστηματικές λοιμώξεις.

Ο λόγος που ένας διαβητικός ασθενής πρέπει να παρακολουθείται από έμπειρο Παθολόγο – Διαβητολόγο του Κέντρου μας, είναι ότι διαθέτει την κλινική εμπειρία να διαγνώσει εγκαίρως μία λοίμωξη και να παραπέμψει στον ειδικό Παθολόγο – Λοιμωξιολόγο, ομοτ. Καθηγητή ΑΠΘ, Π. Νικολαϊδη.

Ταυτόχρονα όμως,  ο Παθολόγος – Διαβητολόγος, μεριμνά για τη σωστή ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης στον διαβητικό ασθενή, διότι μόνο με τον τρόπο αυτό μπορεί να μετριάσει τις λειτουργικές διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος και ο οργανισμός να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά τα παθογόνα μικρόβια. Ιδιαίτερα όταν αφορά στις λοιμώξεις του διαβητικού ποδιού.

Επίσης, ο Παθολόγος – Διαβητολόγος θα εξηγήσει στον διαβητικό ασθενή ότι ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου και είναι αναγκαίος  ο έγκαιρος εμβολιασμός για τον ιό της γρίπης  και τον πνευμονιοκόκκο, καθώς και για άλλα μέτρα πρόληψης των λοιμώξεων.

Ο διαβήτης αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για συστηματικές λοιμώξεις όπως η πνευμονία που οφείλεται σε χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο ή σε Κλεμπσιέλλα, αλλά και για άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, ακόμη και πνευμονική φυματίωση.

Οι διαβητικοί ασθενείς έχουν βαρύτερη πρόγνωση και υψηλό κίνδυνο εμφάνισης ουρολοιμώξεων όπως η οξεία κυστίτιδα, η πυελονεφρίτιδα, κ.α.

Λοιμώξεις διαβητικού ποδιού

Οι λοιμώξεις του δέρματος και των μαλακών μορίων, εκδηλώνονται κυρίως στα πόδια. Το διαβητικό πόδι αποτελεί δυσμορφία που προκαλείται από διαβητική  και περιφερική αρτηριοπάθεια. Η λοίμωξη μπορεί να αφορά τα μαλακά μόρια αλλά και τα οστά (οστεομυελίτιδα). Ο κίνδυνος ανάπτυξης γάγγραινας είναι μεγάλος.

Στο διαβητικό πόδι, βλάβες στα νύχια ή μια πολύ μικρή αμυχή στο δέρμα, μπορεί να αποτελέσουν πύλη εισόδου μικροοργανισμών. Το δέρμα γίνεται κόκκινο, επώδυνο, διογκώνεται, ανεβάζει πυρετό, γίνεται δυσκίνητο. Οι μύκητες προσβάλλουν τα αγγεία με αποτέλεσμα την εκδήλωση θρομβώσεων και ισχαιμικής νέκρωσης.

Η νεκρωτική απονευρωσίτιδα αποτελεί μία επίσης σοβαρή λοίμωξη των εν τω βάθει ιστών με προοδευτική καταστροφή των μυικών περιτονιών και του υποδορίου λίπους  που εκδηλώνεται σε ασθενείς με διαβήτη και αγγειακές παθήσεις

Φλεγμονή του έλκους διαβητικού ποδιού

Η αντιμετώπιση της φλεγμονής στο έλκος του διαβητικού ποδιού, αλλά και στα χρόνια έλκη άλλων παθήσεων, αποτελεί επείγουσα θεραπευτική επιλογή, διότι η εξέλιξή της είναι ραγδαία.

Ο ιστός που περιβάλλει το έλκος πρέπει να σταλεί για εργαστηριακό έλεγχο ώστε να βρεθεί το εμβόλιο που την προκάλεσε και να δώσει τη σωστή αντιβίωση ο λοιμωξιολόγος. Σε περιπτώσεις  όπου η κλινική εξέταση οδηγήσει σε υποψία σοβαρής λοίμωξης, θα πρέπει να γίνει διάγνωση με ακτινογραφία για να απεικονιστούν τα σημάδια οστικής λοίμωξης.

Η θεραπεία επίσης περιλαμβάνει τον καθαρισμό του έλκους και την αφαίρεση των πυωδών συλλογών από τον χειρουργό και ακινησία εκ μέρους του ασθενούς.

Εάν καμία θεραπεία δεν οδηγήσει στην υποχώρηση της λοίμωξης και στη σταδιακή επούλωση του έλκους, τότε η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι μονόδρομος ώστε να αποφευχθεί ο ακρωτηριασμός αλλά και η γενίκευση της λοίμωξης.